Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011
μπουκαλοηλιακός....
http://www.youtube.com/ 
For more eco ideas follow us on: http://www.facebook.com/ecoideasnet This self-built solar water heater is made of plastic bottles, black painted milk carton...
δεν είναι και τόσο κακή ιδέα...εφαρμόσιμη για διάφορες ανάγκες και φθηνή
μια θερμοκρασία 40 βαθμών είναι αρκετή για να πλένεται κανείς, να υποστηρίζει το πλυντήριο, να θερμαίνει έναν χώρο ή το θερμοκήπιο....
τα κοτόπουλα ψήνονται στον ήλιο....
http://www.youtube.com/
For more eco ideas follow us on: http://www.facebook.com/ecoideasnet What's the best spice for cooking chicken? It might be the sun. Solar energy causes no h...
Ζέας αλεύρι- ψωμί
Ζέας αλεύρι- ψωμί
Κυριακή, 6 Νοέμβριος 2011 at 13:28
Ζέας αλεύρι- ψωμί Ζειαί [πληθυντικός] ή ζειά ή ζείδωρο(Triticum dicoccum ή Emmer wheat]
Πλούσιο, σε βιταμίνες ιχνοστοιχεία, Μαγνήσιο [40%], Χολίνη, βοηθά τους διαβητικούς και αλκοολικούς, κα. Οι έρευνες έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη. Τα δημητριακά Ζέας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι απορροφώνται αργά και απελευθερώνουν μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα.
Έτσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και διατηρούν το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα, με αποτέλεσμα να αποτελούν όπλο στην πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη.
Βοηθά στον καρκίνο, άσθμα, αϋπνία, κατάθλιψη, χρόνια κόπωση, ευερέθιστο έντερο.
Αυξάνει την εντερική απορρόφηση.
Αντιμετωπίζει την οστεοπόρωση, μαζί με γιαούρτι, πυκνώνει την οστική μάζα, ενισχύει τα οστά και το σμάλτο των δοντιών.
Χαλαρώνει τα συνεσταλμένα αγγεία, για να ρέει το αίμα ελεύθερα.
Βοηθά την καρδιά, να στέλνει στις αρτηρίες περισσότερο αίμα, χωρίς να χρειάζεται επιπλέον οξυγόνο.
Βοηθά στην στηθάγχη, από σπασμούς της στεφανιαίας αρτηρίας.
Βοηθά στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, σε κράμπες, σε μυοχαλάρωση σε αϋπνίες.
Βοηθά και ρυθμίζει την διέλευση νατρίου και καλίου δια των κυτταρικών μεμβρανών.
Μειώνει την κακή χοληστερόλη [LDL] και αυξάνει την καλή [HDL].
Ρυθμίζει τον μεταβολισμό και την σύνθεση πρωτεϊνών, ενεργοποιώντας μεγάλο αριθμό ενζύμων.
Αυξάνει την μνήμη, την φαντασία, την δημιουργικότητα, την πνευματικότητα, με το αμινοξύ [πρωτεϊνη] χολίνη.
Μαζί με το ασβέστιο [μυοδιεγερτικό], ρυθμίζει την δραστηριότητα των μυών.
Η έλλειψη Μαγνησίου διευκολύνει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων για σχηματισμό θρόμβων και απόφραξη αρτηριών.
Σε αρχαιολογικές έρευνες προϊστορικών οικισμών, στον Ελλαδικό χώρο και στην Μικρά Ασία ευρέθησαν σπόροι Ζέας που χρονολογούνται πέραν των 12.000 ετών, επίσης ευρέθησαν ίχνη ζέας, στην Συρία, στην Παλαιστίνη, στον Περσικό κόλπο, καθώς και στην Βόρειο Αφρική, και ονομάζεται Emmer ή aja.
Η πόλη των Αθηνών ονομαζόταν και ζείδωρος, γιατί στο έδαφος της καλλιεργείτο εκτός από την εληά και το δημητριακό ζειά. Το ζειά με το ζήτα δηλώνει την ζωή με το έψιλον γιώτα την μακρά πορεία και με το άλφα που είναι το πρώτο στοιχείο το άριστον την παρουσία του Αιθέρα (το στοιχείο που βρίσκεται παντού και δομεί τα πάντα είναι ο Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία.
Χαρακτηριστική απόδειξη ότι η μαρίνα του Πειραιά αποκαλείται μέχρι και σήμερα Ζέα!
Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα
« πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν .»
Οι Έλληνες δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι, αυτό προτιμούσαν να το δίνουν στα ζώα. Έτρωγαν ψωμί από Ζειά ή Κριθάρι. Και μόνο σε μεγάλη ανάγκη έτρωγαν κριθάρι ανάμεικτο με σιτάρι. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στις απεικονίσεις της θεάς Δήμητρας δεν εμφανίζεται σιτάρι, αλλά Ζειά. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι επίσης εκτιμούσαν ιδιαίτερα “τις χάρες” του δημητριακού, αφού σύμφωνα με τον Ηρόδοτο παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από Ζέα.
O Θεόφραστος τον 4ο αι. π.Χ, διακρίνει την ζειά σαφώς από την όλυρα (ασπρόσιτος) χαρακτηριζοντάς ως το πλέον αποδοτικότερο από όλα τα είδη των δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται από τη χρησιμοποίηση του σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).
Ο Μέγας Αλέξανδρος σίτιζε τα στρατεύματα του με ψωμί Ζέας, για να μην αρρωσταίνουν οι άνδρες του, το ίδιο έκαναν, και οι Ρωμαίοι.
Το 1922 οι Κοσμοκράτορες – σιωνιστές που έχουν στόχο ζωής, εδώ και χιλιετίες τον αφανισμό των Ελλήνων, έστειλλαν μία επιτροπή, να διαπιστώσει ποια τροφή, είναι σημαντική στην διατροφή των Ελλήνων, διεπίστωσαν ότι ήταν το ψωμί της Ζέας. Κάνοντας αναλύσεις στα χημικά εργαστήρια, απέδειξαν τα οφελήματα της ζέας, και το 1928, έδωσαν εντολές στο φερέφωνο τους πρωθυπουργό και “Εθνάρχη”, Μπενύ Ζελόν, [Ελευθέριο Βενιζέλο], [Θυμηθείτε τους Μασσώνους Γ.Ράλλη και Α, Παπανδρέου πως κατάργησαν τα Αρχαία Ελληνικά απο τα σχολεία, ενώ διδάσκονται σχεδόν σε όλα τα σχολεία του κόσμου, και ενώ όλες οι γλώσσες περιέχουν 40-50% ρίζες Αρχαϊκές - Πελασγικές, η συνεργάτης των Μπίλντεμπεργκ και νυν Υπουργός Παιδείας Διαμαντοπούλου προσπαθεί να επιβάλλει τα Γκρίκλις, αυτήν την Βαρβαρική γλώσσα] και σε 4 χρόνια θησαύρισαν οι φίλοι του με την εμπορία της νέας καλλιέργειας του σιταριού, ενώ μέχρι το 1932 κατάργησε την καλλιέργεια της Ζέας, με την βοήθεια των ΜΜΕ, δυσφημώντας την σαν ζωοτροφή, ελέγχοντας τους εκδότες και πλαστογραφώντας άλλαξε την γνώμη του κόσμου, αυτό έγινε αποκλειστικά και μόνον στην Ελλάδα, ο απαγορευτικός Νόμος ισχύει ακόμη και σήμερα, απέκλεισε και την αναφορά του ονόματος Ζέα, από όλα τα λεξικά και τις εγκυκλοπαίδειες το μόνο που έμεινε ήταν το λιμάνι Ζέας στον Πειραιά, σημείο φορτοεκφόρτωσης Ζέας, στην αρχαία εποχή.
Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) [το Γερμανικό dienkel ή triticum spelt- το Ιταλικό farro], το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία.
Κάποιοι τη μπερδεύουν ακόμα και με το καλαμπόκι, αφού η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.
Πηγές Γ. Γ. Αυφαντής, «Ο Ιστορικός Εμπαιγμός», και Χ.Γ.Κοσμίδης “Ιωνική θεραπευτική με βότανα ”
Άλλο ζειά άλλο όλυρα τελικά ;
Στο διαδίκτυο για τη λέξη «Ζειά» στην ΙΛΙΑΔΑ – ραψωδία Ε, στίχοι 121-240 διαβάζουμε: «…παρά δέ σφίν έκάστω δίζυγες ίπποι έστάσι κρί λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας» (195).
Πιο κάτω ό μεταφραστής, με ελαφρά συνείδηση, ή καλοπληρωμένος μεταφράζει: «…εις κάθε αμάξι είναι σιμά ζευγαρωτά πουλάρια, στέκουν και τρώγουν την ζειά και το λευκό κριθάρι». Εδώ δολοφονείται ή Ζειά, γιατί ό μεταφραστής, μεταφράζει τη ζωοτροφή «όλύρας» σε «ζειά».
Οι μεταγενέστεροι αντιγράφουν από αυτό ζειά = όλύρας = ζωοτροφή, ενώ ό Όμηρος γνώριζε και τα δύο, ζειά και όλύρας, και έγραφε πάντα το σωστό, αυτό που ήθελε και έπρεπε να διδάξει. Εδώ γράφει σαφώς: «κρι λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας».
Όχι ζειά, όπως με ελαφρά συνείδηση και βαρύτατη άγνοια γράφουν οι μεταφραστές.
Ή όλύρα καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα σαν ζωοτροφή. Ήταν μεσογειακό φυτό (Λεξικό «ΗΛΙΟΣ», λήμμα Όροβος).
Είναι λογικό να καταλήξει με το χρόνο ή όλύρα σε όροβο.
Στο λεξικό «LINDELL & SCΟΤΤ» θα την βρείτε σαν Σίκαλη η Αγριοσίκαλη, αυτή τη σύγχυση καλλιέργησαν οι φιλέλληνες… για να ξεχάσουμε τη Ζειά.”
Κυριακή, 6 Νοέμβριος 2011 at 13:28
Ζέας αλεύρι- ψωμί Ζειαί [πληθυντικός] ή ζειά ή ζείδωρο(Triticum dicoccum ή Emmer wheat]
Πλούσιο, σε βιταμίνες ιχνοστοιχεία, Μαγνήσιο [40%], Χολίνη, βοηθά τους διαβητικούς και αλκοολικούς, κα. Οι έρευνες έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη. Τα δημητριακά Ζέας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι απορροφώνται αργά και απελευθερώνουν μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα.
Έτσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και διατηρούν το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα, με αποτέλεσμα να αποτελούν όπλο στην πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη.
Βοηθά στον καρκίνο, άσθμα, αϋπνία, κατάθλιψη, χρόνια κόπωση, ευερέθιστο έντερο.
Αυξάνει την εντερική απορρόφηση.
Αντιμετωπίζει την οστεοπόρωση, μαζί με γιαούρτι, πυκνώνει την οστική μάζα, ενισχύει τα οστά και το σμάλτο των δοντιών.
Χαλαρώνει τα συνεσταλμένα αγγεία, για να ρέει το αίμα ελεύθερα.
Βοηθά την καρδιά, να στέλνει στις αρτηρίες περισσότερο αίμα, χωρίς να χρειάζεται επιπλέον οξυγόνο.
Βοηθά στην στηθάγχη, από σπασμούς της στεφανιαίας αρτηρίας.
Βοηθά στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, σε κράμπες, σε μυοχαλάρωση σε αϋπνίες.
Βοηθά και ρυθμίζει την διέλευση νατρίου και καλίου δια των κυτταρικών μεμβρανών.
Μειώνει την κακή χοληστερόλη [LDL] και αυξάνει την καλή [HDL].
Ρυθμίζει τον μεταβολισμό και την σύνθεση πρωτεϊνών, ενεργοποιώντας μεγάλο αριθμό ενζύμων.
Αυξάνει την μνήμη, την φαντασία, την δημιουργικότητα, την πνευματικότητα, με το αμινοξύ [πρωτεϊνη] χολίνη.
Μαζί με το ασβέστιο [μυοδιεγερτικό], ρυθμίζει την δραστηριότητα των μυών.
Η έλλειψη Μαγνησίου διευκολύνει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων για σχηματισμό θρόμβων και απόφραξη αρτηριών.
Σε αρχαιολογικές έρευνες προϊστορικών οικισμών, στον Ελλαδικό χώρο και στην Μικρά Ασία ευρέθησαν σπόροι Ζέας που χρονολογούνται πέραν των 12.000 ετών, επίσης ευρέθησαν ίχνη ζέας, στην Συρία, στην Παλαιστίνη, στον Περσικό κόλπο, καθώς και στην Βόρειο Αφρική, και ονομάζεται Emmer ή aja.
Η πόλη των Αθηνών ονομαζόταν και ζείδωρος, γιατί στο έδαφος της καλλιεργείτο εκτός από την εληά και το δημητριακό ζειά. Το ζειά με το ζήτα δηλώνει την ζωή με το έψιλον γιώτα την μακρά πορεία και με το άλφα που είναι το πρώτο στοιχείο το άριστον την παρουσία του Αιθέρα (το στοιχείο που βρίσκεται παντού και δομεί τα πάντα είναι ο Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία.
Χαρακτηριστική απόδειξη ότι η μαρίνα του Πειραιά αποκαλείται μέχρι και σήμερα Ζέα!
Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα
« πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν .»
Οι Έλληνες δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι, αυτό προτιμούσαν να το δίνουν στα ζώα. Έτρωγαν ψωμί από Ζειά ή Κριθάρι. Και μόνο σε μεγάλη ανάγκη έτρωγαν κριθάρι ανάμεικτο με σιτάρι. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στις απεικονίσεις της θεάς Δήμητρας δεν εμφανίζεται σιτάρι, αλλά Ζειά. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι επίσης εκτιμούσαν ιδιαίτερα “τις χάρες” του δημητριακού, αφού σύμφωνα με τον Ηρόδοτο παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από Ζέα.
O Θεόφραστος τον 4ο αι. π.Χ, διακρίνει την ζειά σαφώς από την όλυρα (ασπρόσιτος) χαρακτηριζοντάς ως το πλέον αποδοτικότερο από όλα τα είδη των δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται από τη χρησιμοποίηση του σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).
Ο Μέγας Αλέξανδρος σίτιζε τα στρατεύματα του με ψωμί Ζέας, για να μην αρρωσταίνουν οι άνδρες του, το ίδιο έκαναν, και οι Ρωμαίοι.
Το 1922 οι Κοσμοκράτορες – σιωνιστές που έχουν στόχο ζωής, εδώ και χιλιετίες τον αφανισμό των Ελλήνων, έστειλλαν μία επιτροπή, να διαπιστώσει ποια τροφή, είναι σημαντική στην διατροφή των Ελλήνων, διεπίστωσαν ότι ήταν το ψωμί της Ζέας. Κάνοντας αναλύσεις στα χημικά εργαστήρια, απέδειξαν τα οφελήματα της ζέας, και το 1928, έδωσαν εντολές στο φερέφωνο τους πρωθυπουργό και “Εθνάρχη”, Μπενύ Ζελόν, [Ελευθέριο Βενιζέλο], [Θυμηθείτε τους Μασσώνους Γ.Ράλλη και Α, Παπανδρέου πως κατάργησαν τα Αρχαία Ελληνικά απο τα σχολεία, ενώ διδάσκονται σχεδόν σε όλα τα σχολεία του κόσμου, και ενώ όλες οι γλώσσες περιέχουν 40-50% ρίζες Αρχαϊκές - Πελασγικές, η συνεργάτης των Μπίλντεμπεργκ και νυν Υπουργός Παιδείας Διαμαντοπούλου προσπαθεί να επιβάλλει τα Γκρίκλις, αυτήν την Βαρβαρική γλώσσα] και σε 4 χρόνια θησαύρισαν οι φίλοι του με την εμπορία της νέας καλλιέργειας του σιταριού, ενώ μέχρι το 1932 κατάργησε την καλλιέργεια της Ζέας, με την βοήθεια των ΜΜΕ, δυσφημώντας την σαν ζωοτροφή, ελέγχοντας τους εκδότες και πλαστογραφώντας άλλαξε την γνώμη του κόσμου, αυτό έγινε αποκλειστικά και μόνον στην Ελλάδα, ο απαγορευτικός Νόμος ισχύει ακόμη και σήμερα, απέκλεισε και την αναφορά του ονόματος Ζέα, από όλα τα λεξικά και τις εγκυκλοπαίδειες το μόνο που έμεινε ήταν το λιμάνι Ζέας στον Πειραιά, σημείο φορτοεκφόρτωσης Ζέας, στην αρχαία εποχή.
Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) [το Γερμανικό dienkel ή triticum spelt- το Ιταλικό farro], το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία.
Κάποιοι τη μπερδεύουν ακόμα και με το καλαμπόκι, αφού η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.
Πηγές Γ. Γ. Αυφαντής, «Ο Ιστορικός Εμπαιγμός», και Χ.Γ.Κοσμίδης “Ιωνική θεραπευτική με βότανα ”
Άλλο ζειά άλλο όλυρα τελικά ;
Στο διαδίκτυο για τη λέξη «Ζειά» στην ΙΛΙΑΔΑ – ραψωδία Ε, στίχοι 121-240 διαβάζουμε: «…παρά δέ σφίν έκάστω δίζυγες ίπποι έστάσι κρί λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας» (195).
Πιο κάτω ό μεταφραστής, με ελαφρά συνείδηση, ή καλοπληρωμένος μεταφράζει: «…εις κάθε αμάξι είναι σιμά ζευγαρωτά πουλάρια, στέκουν και τρώγουν την ζειά και το λευκό κριθάρι». Εδώ δολοφονείται ή Ζειά, γιατί ό μεταφραστής, μεταφράζει τη ζωοτροφή «όλύρας» σε «ζειά».
Οι μεταγενέστεροι αντιγράφουν από αυτό ζειά = όλύρας = ζωοτροφή, ενώ ό Όμηρος γνώριζε και τα δύο, ζειά και όλύρας, και έγραφε πάντα το σωστό, αυτό που ήθελε και έπρεπε να διδάξει. Εδώ γράφει σαφώς: «κρι λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας».
Όχι ζειά, όπως με ελαφρά συνείδηση και βαρύτατη άγνοια γράφουν οι μεταφραστές.
Ή όλύρα καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα σαν ζωοτροφή. Ήταν μεσογειακό φυτό (Λεξικό «ΗΛΙΟΣ», λήμμα Όροβος).
Είναι λογικό να καταλήξει με το χρόνο ή όλύρα σε όροβο.
Στο λεξικό «LINDELL & SCΟΤΤ» θα την βρείτε σαν Σίκαλη η Αγριοσίκαλη, αυτή τη σύγχυση καλλιέργησαν οι φιλέλληνες… για να ξεχάσουμε τη Ζειά.”
Δεκεμβρίου 17, 2011 στις 7:52 πμ
Η ΖΕΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ
πηγή
Αθήνα 8 Δεκεμβρίου 2011Απαντώντας στην αδιέξοδη πολιτική των πολυεθνικών, για πλήρη έλεγχο της διατροφής του Ελληνικού πληθυσμού, μέσω του μονοπωλίου των σπόρων, στη σπορά εκατοντάδων στρεμμάτων του παραδοσιακού σταριού Ζέα, προχώρησαν αγρότες-μέλη-φίλοι του Κινήματος μας στη Βόρεια Ελλάδα.
Με την επιμέλεια του γραφείου του Κινήματος στη Βόρεια Ελλάδα, έσπειραν εκατοντάδες στρέμματα με τον παραδοσιακό ελληνικό σπόρο σιτηρών Ζέα. Έναν σπόρο, που έθρεψε γενιές και γενιές και θεωρείται μέγιστης θρεπτικής αξίας τρόφιμο. Η σπορά του οποίου, αυτή τη στιγμή, μεγαλώνει στη Μακεδονική γη.
Αργυρός στατήρας από το Μεταπόντιο της Ιταλίας με αναπαράσταση της Ζέας ( Triticum dicoccum ) 6ος αιώνας πΧ Το αρχαιότερο από τα δημητριακά στη λεκάνη της ΜεσογείουΜε την κίνηση αυτή, στέλνουμε ένα σαφές και καθοριστικό μήνυμα, σε πολλαπλούς αποδέκτες:
Στις πολυεθνικές όπως η Monsantο, Gargill και στους ομοίους τους, οι οποίοι, δυστυχώς ελέγχουν την παγκόσμια αγορά σπόρων και φυτών και προωθούν τα μεταλλαγμένα. Σπόροι, οι οποίοι δεν αναπαράγονται, κρατώντας αιχμάλωτους τους αγρότες μας αλλά και τη διατροφική αυτάρκεια ολόκληρων χωρών.
Το παράδειγμα του Κινήματός μας, αποτελεί μονόδρομο σε μια χώρα η οποία επιθυμεί τη διατροφική της αυτάρκεια, στις αντίξοες συνθήκες που διαμορφώνονται διεθνώς, από την επερχόμενη λαίλαπα, της νέας τάξης πραγμάτων.
Σημειώνουμε εδώ, πως χιλιάδες επίσης στρέμματα, προετοιμάζονται αυτήν την στιγμή να φιλοξενήσουν τον σπόρο της ελπίδας και στη Θεσσαλία.
Πατριωτικό Μέτωπο
Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,
10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Εκπροσώπου: 6980292626
Γραφεία Βόρειας Ελλάδας: Δελφών, 232,
54655, Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310421940
Γραφεία Πελοποννήσου: Κλεομένους Οικονόμου 4-6,
Πλατεία Αγίας Λαύρας, Αίγιο
Τηλ. 2691026221
Ανταλλακτήριο Αγροτικών και Ελληνικών προϊόντων “Αλληλέγγυον”
Αγίας Σοφίας 50, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443
www.pamet.gr pametopo@gmail.com
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011
Τελευταία ελπίδα οι τράπεζες...(σπόρων)
πηγή
Νεκταρία Καρακώστα - Ελεύθερος τύπος -Οι «κιβωτοί» των σπόρων
Ακριβή στοιχεία για αυτή τη γενετική διάβρωση δεν υπάρχουν, σε ότι αφορά μόνο τις ποικιλίες σταριού ωστόσο, υπολογίζεται ότι οι ντόπιες αβελτίωτες ποικιλίες αντιπροσωπεύουν σήμερα μόλις το 1% των καλλιεργούμενων σιτηρών στη χώρα. «Υπάρχει μεγάλη συρρίκνωση αυτή τη στιγμή ειδικά στα σιτηρά», επισημαίνει ο Προϊστάμενος της Τράπεζας Γενετικού Υλικού του ΕΘΙΑΓΕ, κ. Στέλιος Σαμαράς. Παρόμοια είναι η εικόνα και στα λαχανικά, καθώς σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, μόνο το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν από 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθεί υπό καλλιέργεια στις μέρες μας.Θεματοφύλακας των ντόπιων ποικιλιών αποτελεί από της ιδρύσεώς της, το 1981, η Τράπεζα Γενετικού Υλικού του ΕΘΙΑΓΕ της Θεσσαλονίκης. Πρωτοβουλίες διάσωσης των ντόπιων ποικιλιών αναπτύσσουν όμως και πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», το Δίκτυο για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη Γεωργία «Αιγίλοπας» και η ΜΚΟ «Πελίτι», η οποία μαζεύει ντόπιες ποικιλίες και διαθέτει δίκτυο αγροτών σε όλη την Ελλάδα που τις καλλιεργούν. Μία ακόμη τράπεζα αναμένεται να ιδρυθεί προσεχώς στην Κεφαλονιά.
Το όποιο υλικό ακόμη διασώζεται, καλλιεργείται από υπερήλικους γεωργούς για λόγους συναισθηματικούς ή λόγους ποιότητας, γιατί αποτελεί στοιχείο της τοπικής παράδοσης, είτε γιατί προσαρμόζεται καλύτερα στην περιοχή τους, σε ορεινές περιοχές των νησιών και της ορεινής ενδοχώρας. «Οι νέοι δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται σήμερα να καλλιεργήσουν παλιές ποικιλίες, επειδή δεν είναι ανθεκτικές στις μεταφορές, δεν είναι ομοιόμορφες και δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτικές», επισημαίνει ο κ. Σαμαράς, ο οποίος εκθέτει τα πλεονεκτήματα τους: «Έχουν πολύ πιο υψηλή ποιότητα, κυρίως σε επίπεδο νοστιμιάς. Επίσης, αποτελούν προϊόν της φυσικής εξέλιξης και προσαρμογής στις συνθήκες μιας περιοχής, σε αντίθεση με τις σημερινές, που σε ποσοστό 80% δημιουργούνται στο εξωτερικό. «Το κράτος δεν έχει καταλάβει ότι αυτό το υλικό είναι το πετρέλαιο του μέλλοντος. Και το αποκαλώ έτσι γιατί όταν ένα κράτος εξαρτάται 100% από εισαγόμενους σπόρους, μπορεί οποιοσδήποτε να του ασκήσει πιέσεις», καταλήγει ο προϊστάμενος της Τράπεζας Γενετικού Υλικού της Θεσσαλονίκης.
Τράπεζα Γενετικού Υλικού
Ιδρύθηκε ως τμήμα του Κέντρου Γεωργικής Έρευνας Βόρειας Ελλάδας. στο πλαίσιο Παγκοσμίου Προγράμματος Δράσης του FAO, που ασχολήθηκε με την ίδρυση τραπεζών σπόρων σε στρατηγικά σημεία της υφηλίου με υψηλή γενετική ποικιλότητα ειδών. Από την αρχή της ύπαρξής της, η ελληνική Τράπεζα είναι μέλος του Διεθνούς Γραφείου Φυτογενετικών Πόρων (International Bureau of Plant Genetic Resources) –του σημερινού BIVERSITY, που εδρεύει στη Ρώμη και συνεργάζεται με όλες τις τράπεζες φυτογενετικού υλικού στον κόσμο. Από το 1992 η Τράπεζα «πέρασε» στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας. Τα βασικά στάδια της δουλειάς που κάνει η Τράπεζα περιγράφει ο προϊστάμενος της Τράπεζας, κ. Στέλιος Σαμαράς.ΣΥΛΛΟΓΗ : Η διαδικασία της συλλογής περιλαμβάνει δύο στάδια. «Πρώτα από όλα, προσπαθούμε μέσα από βιβλιογραφικές πηγές να βρούμε τι καλλιεργούσαν τα παλαιότερα χρόνια. Το 1923 ο Παπαδάκης είχε γράψει ένα βιβλίο στα γαλλικά όπου ανέφερε και περιέγραφε όλες τις ποικιλίες
σιταριού και κριθαριού που καλλιεργούντο στην Ελλάδα, 186 τον αριθμό. Από αυτές, η Τράπεζα Γενετικού Υλικού έχει σήμερα τις 145. «Πιθανόν να έχουμε και τις άλλες, αλλά δεν υπάρχει κανένας ηλικιωμένος να τις αναγνωρίσει». Εκτός από σιτηρά, η Τράπεζα Γενετικού Υλικού αποθηκεύει σπόρους από όλα τα φυτά, φαρμακευτικά και αρωματικά που έχουν γεωργική σημασία. Σήμερα διατηρεί περίπου 14.000 εντόπιες ποικιλίες και άγρια συγγενή είδη. Επιπλέον, μια πλούσια συλλογή 300 περίπου ποικιλιών αμπέλου.Σε ένα δεύτερο στάδιο, πραγματοποιούμε εξερευνητικές αποστολές σε απομονωμένες περιοχές για να εντοπίσουμε τις παλιές ντόπιες ποικιλίες. Ψάχνουμε να τις βρούμε μιλώντας με γηραιούς ανθρώπους, ζητάμε να βρούμε τι θυμούνται, ρωτώντας πόρτα-πόρτα». ANAΠΑΡΑΓΩΓΗ : «Αναπαράγουμε τους σπόρους και προσπαθούμε να διατηρήσουμε την παραλλακτικότητά τους (οι ντόπιες ποικιλίες δεν έχουν ομοιόμορφους σπόρους). Η παραλλακτικότητα έχει το πλεονέκτημα ότι σε μια αρρώστια, μια ξηρασία ή έναν παγετό δεν «πεθαίνει» όλη η παραγωγή, αλλά τμήμα της επιβιώνει. Μαζεύουμε τους σπόρους και τους βάζουμε στο χωράφι. Τους πολλαπλασιάζουμε και καταγράφουμε τα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους».
ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ : Οι σπόροι διατηρούνται σε ειδικές αποθήκες – ψυγεία με συνθήκες που επιμηκύνουν το χρόνο ζωής τους. Πρώτα κλείνονται στο θάλαμο ενεργούς συλλογής, σε θερμοκρασίες 2-4οC με ελεγχόμενη υγρασία 30%, ώστε να αυξηθεί η ζωή του σπόρου. Στη συνέχεια, μπαίνουν στο θάλαμο της βασικής συλλογής, στους –20οC είτε μέσα σε κουτάκια από λευκοσίδηρο που κλείνουν αεροστεγώς, είτε σε ερμητικά κλειστές αλουμινένιες συσκευασίες με εσωτερική πλαστική επένδυση. «Κάθε 20 χρόνια ελέγχεται η βλαστικότητα των σπόρων για να δούμε πού βρίσκεται και αν έχει πέσει σε ποσοστό πάνω από 15% τότε τον ξαναπολλαπλασιάζουμε. Δεν είμαστε μουσείο σπόρων. Κύριος σκοπός μας είναι η χρησιμοποίηση του υλικού. Οι σπόροι είναι ζωντανοί οργανισμοί. Ελέγχουμε τη βλαστικότητά τους και αν αυτή πέσει, πολλαπλασιάζουμε για να μην χάσουμε τα γονίδια». Οι πληροφορίες που συλλέγονται για το γενετικό υλικό της χώρας καταχωρούνται τέλος σε ηλεκτρονική βάση δεδομένων, στην οποία έχουν πρόσβαση όλα τα Ινστιτούτα Γενετικής Βελτίωσης που υπάρχουν στην Ελλάδα και συνεργαζόμενοι διεθνείς φορείς.
ΔΙΑΘΕΣΗ :Η διάθεση των σπόρων όταν υπάρχει ικανοποιητική διαθεσιμότητα, γίνεται σε:
- ινστιτούτα που κάνουν ποικιλίες και τις δίνουν στους αγρότες έναντι μικρού ποσού,
- δωρεάν σε καλλιεργητές, σε μικρές ποσότητες, συνοδευόμενες από οδηγίες για το πώς θα συντηρηθεί και θα μαζευτεί ο σπόρος και με την υποχρέωση να επιστρέψουν σπόρο στην Τράπεζα με την πρώτη παραγωγή.
- σε ιδιώτες, επίσης με την υποχρέωση επιστροφής. «Έτσι, και εκείνοι τρώνε σωστά και σε εμάς επιστρέφουν σπόρο. Όταν η ποικιλία υπάρχει σε καλλιέργεια, υπάρχει η δυνατότητα, αν χαθεί κάτι, να μπορέσουμε να το ξαναβρούμε».
Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου
Με στόχο να συμβάλει στην προστασία του μοναδικού φυτογενετικού υλικού των νησιών του Αιγαίου, το Αρχιπέλαγος δημιούργησε την άνοιξη του 2005 την Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, μία σύγχρονη «κιβωτό» για την προστασία του ελληνικού γενετικού υλικού από την ελληνική επικράτεια, με έμφαση τις νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου λόγω της απομόνωσης διασώζονται περισσότερες τοπικές- ενδημικές ποικιλίες.
Έως σήμερα έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 700 ποικιλίες δενδρωδών, κηπευτικών, σιτηρών, ψυχανθών, αμπέλου και βοτάνων, από νησιά, παράκτιες περιοχές του Αιγαίου, και περιοχές της Στερεάς Ελλάδας.
Οι σπόροι φυλάσσονται υπό κατάλληλες συνθήκες για μακροχρόνια συντήρηση (σύμφωνα με διεθνή πρωτόκολλα συντήρησης), καλλιεργούνται πειραματικά για μορφολογική παρατήρηση έτσι ώστε να εξεταστεί ο τυχόν βαθμός επιμόλυνσής τους, κι έπειτα καλλιεργούνται με στόχο τον πολλαπλασιασμό σπόρων και τη διανομή τους σε αγρότες των νησιών, με τους οποίους διατηρείται στενή συνεργασία.
«Δεν έχει νόημα να δώσουμε σπόρο σε έναν άνθρωπο όταν δεν εξασφαλίζεται η καθαρότητα του σπόρου. Κάνουμε συνεχώς εδαφολογικές αναλύσεις και προσέχουμε πολύ πού θα φυτευθούν τελικά οι σπόροι, σε εδάφη όπου δεν υπάρχει υπερλίπανση και δεν βρίσκονται κοντά σε υβρίδια ικανά να επιμολύνουν το σπόρο», σημειώνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου, κ. Θοδωρής Τσιμπίδης.
Η Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου στεγάζεται στην ερευνητική βάση του Αρχιπελάγους στην Ικαρία και συνεργάζεται στενά με την Τράπεζα Γενετικού Υλικού του ΕΘΙΑΓΕ.
Πώς επιμολύνονται και εξαφανίζονται οι τοπικές ποικιλίες
Έως τα μέσα του περασμένου αιώνα, οι αγρότες καλλιεργούσαν σχεδόν αποκλειστικά τοπικές ποικιλίες και κάθε χρόνο φύλαγαν τους σπόρους για την καλλιέργεια της επόμενης χρονιάς. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, όλο και περισσότεροι αγρότες αγοράζουν τους σπόρους για τις καλλιέργειές τους. Οι σπόροι που είν αι διαθέσιμοι στο εμπόριο είναι από ξένες ποικιλίες και συχνά υβριδισμένοι. Οι υβριδισμένοι σπόροι έχουν υποστεί πολλές κατευθυνόμενες εργαστηριακές διασταυρώσεις. Συνεπεία αυτού, έχουν μεγάλη παραγωγή την πρώτη χρονιά της καλλιέργειάς τους, με την προϋπόθεση ότι τους παρέχονται μεγάλες ποσότητες νερού και θρεπτικών συστατικών (με χημικά ή βιολογικά λιπάσματα. Πέραν από την υψηλή παραγωγή τους, όμως, οι υβριδισμένοι σπόροι δίνουν κι ένα άλλο χαρακτηριστικό: μετά την πρώτη καλλιέργεια αποδυναμώνονται, και εάν καλλιεργηθούν δεύτερη φορά δίνουν ελάχιστη παραγωγή. Έτσι, ο αγρότης αναγκάζεται να αγοράζει κάθε χρόνο τους απαραίτητους σπόρους ή φυντάνια (αφού δεν μπορεί πλέον να τα παράγει).Ο μεγάλος όμως κίνδυνος από την ανεξέλεγκτη καλλιέργεια υβριδίων προκύπτει από το γεγονός ότι κατά τη γονιμοποίησή τους, μέσω των εντόμων ή του αέρα, μπορούν να επιμολύνουν τοπικές ποικιλίες που βρίσκονται έως και 3 χλμ μακριά. Όταν μία τοπική ποικιλία επιμολυνθεί, ο επόμενός της σπόρος θα αποκτήσει χαρακτηριστικά του υβριδίου και το κυριότερο, θα εξασθενίσει η δυνατότητα του να σχηματίζει παραγωγικούς σπόρους.Δηλαδή μία ποικιλία που χρειάστηκε αιώνες για να εξελιχθεί, μπορεί να εξαφανιστεί μέσα σε μία μόνο καλλιεργητική περίοδο.
Πηγή: Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος»
Info
Τράπεζα Γενετικού Υλικού - ΕΘΙΑΓΕ: τηλ. 2310-471110Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου – Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος»: τηλ. 22750-41673
Εναλλακτική Κοινότητα «Πελίτι»: τηλ. 25240-22059
Αιγίλοπας – Δίκτυο για τη Βιοποικιλότητα και την Οικολογία στη Γεωργία: τηλ. 24280-94558
Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
Κατασχέθηκαν αλιεύματα στη Ν.Μηχανιώνα
Posted: 06 Dec 2011 11:14 PM PST
Εξήντα κιλάκουτσομούρες κατασχέθηκαν χθες το βράδυ από στελέχη της Λιμενικής Αρχής της ΝέαςΜηχανιώνας, στη ράμπα φορτοεκφόρτωσης της ιχθυόσκαλας. Οι κουτσομούρες βρέθηκανκαι κατασχέθηκαν, κατά τη διάρκεια εκφόρτωσης από φορτηγό επειδή το μέγεθόςτους ήταν 6-8 εκ., αντί του προβλεπόμενου των 11 εκ.
Κατά του ιδιοκτήτη του αλιευτικού σκάφους που είχε αλιεύσει και διαθέσειπρος πώληση τα ανωτέρω αλιεύματα κινήθηκαν οι διαδικασίες επιβολής διοικητικώνκυρώσεων.
Επίσης τα ξημερώματα βρέθηκαν και κατασχέθηκαν, κατά τη διάρκειαεκφόρτωσης από φορτηγό ψυγείο όχημα:
- 48 κιλά μπακαλιάρου, υπολειπομένωνδιαστάσεων 14-17εκ. αντί του προβλεπόμενου 20εκ.
- 12 κιλά γλώσσες, υπολειπομένωνδιαστάσεων 14-18εκ. αντί του προβλεπόμενου 20εκ.
Τα ανωτέρω αλιεύματα είχαν διατεθεί από εταιρεία εμπορίας ιχθύων με έδρατο Αϊβαλί της Τουρκίας σε ιχθυέμπορο με έδρα την ιχθυόσκαλα Ν. Μηχανιώνας μεσκοπό την εμπορία και πώληση τους.
Τέλος, τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, σε ανάλογους ελέγχους, βρέθηκανκαι κατασχέθηκαν, κατά τη διάρκεια εκφόρτωσης από φορτηγό ψυγείο όχημα:
- 48 κιλά κολιού, υπολειπομένωνδιαστάσεων 13-15εκ. αντί του προβλεπόμενου 18εκ.
- 84 κιλά λυθρίνια, υπολειπομένωνδιαστάσεων 12-13εκ. αντί του προβλεπόμενου 15εκ.
- 12 κιλά σαφρίδια, υπολειπομένωνδιαστάσεων 12-13εκ. αντί του προβλεπόμενου 15εκ.
- 68 κιλά μπακαλιάρου, υπολειπομένωνδιαστάσεων 14-17εκ. αντί του προβλεπόμενου 20εκ.
Από την Λιμενική Αρχή Ν. Μηχανιώνας βεβαιώθηκαν τρεις διοικητικέςπαραβάσεις σε τρεις εταιρείες εμπλεκόμενες στη παράνομη κατοχή και εμπορίαανωτέρω αλιευμάτων. Όλα τα κατασχεμένα αλιεύματα φυλάσσονται σε ψυκτικό θάλαμοτης ιχθυόσκαλας και πρόκειται να διατεθούν σε ευαγή ιδρύματα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)